Ölüm korkusu bu kadar yoğun değildi doğumdan önce,şimdi
kendime bir şey olma ihtimalinde bile oğlumu düşünüyorum,ya ölürsem,ya annesiz
kalırsa..uzayıp giden kötü sonuçlanan senaryolar...
Depremle yaşamaya alışın diyorlar ben aslında İstanbul da
yaşayan biri olarak kendimi hazır hissediyordum,evler kamu binaları sağlam
değil,olabilecek kötü sonuçlar belli zaten deyip akılcı bir şekilde ihtimalleri
sıralayabiliyordum şimdi ise titriyorum...ya deprem olursa ya oğluma bir şey
olursa,çaresiz kalırsam...:(
Bence çocuk sahibi olmanın en büyük zorluğu kendinden bile
çok sevdiğin bir varlığı tehlikelerle dolu bir dünyada koruyabilmek...
Merhaba,
YanıtlaSilBen de doğumdan sonra bu duygularla acayip doldum ve sürekli bu duygular aklımı kemirip duruyor. paranoyaklaştım resmen. ya bana bir şey olursa kızım annesiz kalırsa ya deprem olursa kızımı koruyamazsam diye. bu düşüncelerden dolayı 2 gün boyunca baş ağrısı bile çektim :(